हामी र उनीहरू
ती जुध्थे, पछारिन्थे र खरानीको थुप्रोबाट फेरी बैारिन्थे
डार्बिनले भनेझैं साँच्चि ती बाँदरका सन्तान थिए,
तिनकहाँ बालुवा र खरानीको अपरिमित थुप्रोमात्र थियो
बारम्बारका चोट, प्रतिघात र मुर्खताका किताबबाट तिनले सिके,
कोसैां टाढाको सागरबाट तिनले पानी बोके,
बालुवाको थुप्रोमा हरेश नखाइ सिंचिरहे
त्यहाँ एउटा बाँस रोपे, त्यो बढ्यो
छहारी भयो- मानिसहरूका लागि, चराहरूका लागि, यात्रीहरूका लागि,
कुनैबेलाका मरूभूमीले स्वर्गलाई माथ दिइरहेछन् अचेल ।
कुनैबेलाका मरूभूमीले स्वर्गलाई माथ दिइरहेछन् अचेल ।
तिनले बालुवा पेले, हावालाइ निचोरे र पानीबाट आगो बाले,
होमो सेपियन्स नामक बाँदरका सन्तान,
ती संसार फैलिए र सर्वत्र रजाइँ गरे ।
भगवानले एकैचोटी मान्छेको रूपमा श्रृष्टि गरेका हामी
उनको अमूल्य बगैंचा उपहार सित्तैमा पाएका हामी
"माथि नहेर, तिम्रो संसारलाइ नै स्वर्ग बनाउ" भन्ने ईश्वरीय आदेश पाएका हामी ।
हरे! हामी त्यस बगैचामा कुद्यैां, उफ्रियैां र बँगैचा फाँड्न थाल्यैां
बाँसघारी फाँडेर धनुष बनायैां र आश्रित चराहरूको शिकार ग-यैां
सुनलाई बालुवा बनायैां, हावालाई असह्य दुर्गन्धमा बदल्यैां
र पानीलाई ढलमा सुतायैां
बिरासतमा पाएका किताबहरू
नयाँ किताब लेख्ने भाषण गर्दै च्यात्यैां
वा ढोगेर बसिरह्यैां ।
अति गैारवमय, महान-प्रतापि लोकतन्त्रवादी, समाजवादी, साम्यवादी
र जातिवादीहरूको कुशलतम नेतृत्वमा !
हाम्रा अगस्त्य कर्मचारी र बिदेशीको कलो चाटेर भाइ लडाउनेका कृपाले
पुर्खैां देखिका मानिस हामीहरू
बाँदरका सन्तान बन्दैछैां
हाम्रा उत्तरआधुनिक, महान क्षमतावान (???)
नेताहरूलाइ सलाम, शासकहरूलाइ सलाम (!)
यिनका असीम निगाहले
हिरा, मोती र जवाहरातका थुप्रोबीच
बाँदरका सन्तानहरूसँग
बटुको थापिरहने सैाभाग्य जो पाएका छैां
तिनका खेती स्याहार्दैमा एकबारको जुनी सिध्याउने
तिनका खेती स्याहार्दैमा एकबारको जुनी सिध्याउने
अत्यन्त सहनशील, भोका नांगाहरूलाइ सलाम ।
पहाडको एक कुनाको मान्छे, मलाइ भने,
भगवानले शुरूमै बाँदर नबनाइदिएकोमै पछुतो छ,
शायद, आजसम्म हामी मान्छे भैसक्दा हैां।
सान सेवाष्टियन, स्पने
१७ जुलाइ, २०१२
